Η παρακμή, δεν έχει πατρίδα!

Παντού, ανίκανοι -και ΦΑΥΛΟΙ- ηγετίσκοι…

Παντού, και αυτή. Κυρίαρχη.

Εξαπλώνεται, από άκρη σε άκρη του χάρτη. Κάθε δευτερόλεπτο, σαν  παγκόσμια επιδημία.

Γελοιοποιεί, αξίες. Νόμους, θεσμούς. Τιμωρεί, κοινωνίες.

«Βραβεύει», διεθνή αρπακτικά. Ανθρωποφάγους…

Καταπίνει, άμαχους πληθυσμούς. ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ!

Τίποτα όρθιο. Κάτω, στην ανυποληψία και το «Νόμπελ». Που κάποτε είχε κάποια αξιοπρέπεια…

Νάτος, ολοζώντανος ο κυνισμός εποχής.

«Νόμπελ Ειρήνης» ξαφνικά, στη σημερινή Ευρώπη του μίσους.

Στον ΕΜΠΟΛΕΜΟ ευρωπαϊκό διχασμό.

Στον ένοπλο -λόγω ευρώ- Βορρά που θέλει στο πιάτο του –ΑΠΟΙΚΙΑ- το Νότο.

Τον παρία εταίρο…

«Νόμπελ Ειρήνης», στην απάνθρωπη αλά «Αλ Κάιντα» γερμανική λιτότητα. Που σκοτώνει λαούς. Μωρά, παιδάκια, νέους, γέρους. Αδιακρίτως.

«Νόμπελ Ειρήνης», στο ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΟ –«πανούκλα πείνας»- που θερίζει εκατομμύρια ανθρώπους.

Την ίδια ώρα που όλα –μα ΟΛΑ- τα βαριά διεθνή ονοματεπώνυμα της Οικονομίας καταγγέλλουν δημόσια την Ευρώπη του Βερολίνου…

Ότι διαπράττει ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΡΗΝΗΣ κατά της ανθρωπότητας. Ανθρωπιστική καταστροφή.

Και ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ αξιώνουν να κλείσουν αμέσως τα «ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ» που πυροδοτούν παγκόσμιο μακελειό. Παγκόσμια τραγωδία.

Οι καλοζωισμένοι ακαδημαϊκοί –υποκριτές της Στοκχόλμης- έκαναν μία παράλειψη. Ασυγχώρητη!..

Ξέχασαν να δώσουν «Νόμπελ Δημοκρατίας» στο Σόιμπλε, τον αυθεντικό δημοκράτη…

Του “ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ . Εγώ αποφασίζω”!

Τον δημοφιλή δημοκράτη που με ΒΟΥΡΔΟΥΛΑ ΦΤΩΧΕΙΑΣ πειθάρχησε τους «απείθαρχους». Τους «άσωτους»…

Η παρακμή, δεν έχει πατρίδα!

Έχει, Σόιμπλε. Πλήρους απασχόλησης…

Που βλέπει το ευρώ –που βιαίως λεηλατεί- ΟΠΛΟ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ. Όπως κάποτε ο Χίτλερ το «Πάντσερ».

Αμετανόητος, ο κύριος αυτός. Δεν ακούει κανένα. Δεν βλέπει το χάος γύρω του.

Την τρομακτική έκρηξη ΠΟΥ ΟΠΛΙΖΕΤΑΙ.

Αυτός εκεί, παθολογικά αφοσιωμένος στο σχέδιο γερμανικής παντοδυναμίας που έχει στο διαταραγμένο μυαλό του.

Χθεσινή, η νέα απόδειξη.

Βγήκε, απτόητος και ζήτησε ΕΥΡΩΠΗ ΦΑΣΙΣΜΟΥ. Χωρίς προσχήματα.

Προτείνει, ΑΡΧΙΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑ στην ευρωζώνη. Με υπερεξουσίες.

ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ, να επιβάλλει σιδηρά πειθαρχία.

ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ, να απορρίπτει τους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών.

Που σημαίνει, στα σκουπίδια κάθε υπόλοιπο –υποψία εθνικής κυριαρχίας.

ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ, να πετάει –με τη μία- εκτός Ευρώπης τον ασυμμόρφωτο μικροεταίρο-δούλο.

Αυτός, είναι ο Σόιμπλε.

Έχουμε να κάνουμε με ψυχοπαθή επίδειξη φασισμού. Ελπίζω, η τελευταία.

Γιατί, δεν γίνεται. Δεν μπορεί να μην υπάρχει ο ΕΝΑΣ – ο κάποιος που επιτέλους θα τον σταματήσει.

Δικό του φρικαλέο έργο, η Ευρώπη τρόμου. Η απέραντη φυλακή χρέους. Το λαϊκό ηφαίστειο που βράζει. Που σείεται. Που προειδοποιεί.

Ίσως συνέλθει από τη μεγαλομανία του αν διαβάσει Νίτσε –το διαφορετικό Γερμανό:

«Κανένας ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι ελεύθερος αν ελπίζει παράδεισο ή  φοβάται την κόλαση».

Του λέω απλά. Η ανοησία, δεν έχει πατρίδα. Είναι παντού. Χτυπάει, τους πάντες.

Κατακέφαλα, τους φαντασμένους!