Λογοκριμένα και χωρίς ονόματα

τα νέα απόρρητα

έγγραφα για τον Τζον Κένεντι

 

Οι θεωρίες συνομωσίας εξάπτουν τη φαντασία. Που δεν έχει όρια.

Και όταν αυτή ανάβει φώτα, ταξιδεύει στο χάος του άπειρου.

Που δεν έχει αρχή και τέλος.

 

Οι θεωρίες συνομωσίας όταν πυροδοτούνται από πρόσωπα της Ιστορίας δημοφιλή ή μη.

Τρελαίνουν το Σύμπαν.

 

Δίνουν και παίρνουν. Οι χοροί υπερβολών. Οι έξυπνες και ηλίθιες απόψεις.

Που φτάνουν ακόμη και σε τερατώδεις και εξώκοσμες ερμηνείες.

 

Τρεις βροντώδεις θεωρίες μονοπωλούν τη δημοσιότητα τους τελευταίους αιώνες.

 

Πρώτη, η παγκόσμια ψυχοπάθεια με τους εξωγήινους.

Που πολλοί ισχυρίζονται ότι βλέπουν. Και κανένας δεν τους πιστεύει.

 

Δεύτερη, η δολοφονία του Κένεντι.

Το, χωρίς προηγούμενο, παγκόσμιο σοκ. Που ακόμη δεν έχει ξεπεραστεί.

 

Απόδειξη, όποια νέα ιστορία ξεφυτρώνει για τον Κένεντι την αρπάζουν όλα τα λαίμαργα ΜΜΕ.

Γιατί ξέρουν ότι θα εισπράξουν γιγαντιαία ακροατήρια. Κοινώς, κόβει εισιτήρια με τρελά νούμερα.

 

Και τρίτη, ο Χίτλερ.

Και τι δεν έχει γραφτεί.

Πάνω στο ερώτημα αν ήταν ή δεν ήταν στημένη η αυτοκτονία του.

 

Οι φαντασιοπληξίες με θέμα «Χίτλερ» δεν αντέχουν απέναντι στη λογική, σοβαρότητα και καθαρή κρίση.

Ο Χίτλερ αυτοκτόνησε. Δεν χωράει, δεύτερη λέξη.

 

Δεν το έκανε από ηρωισμό. Το έκανε, γιατί δεν άντεχε το διασυρμό.

Γιατί, ήξερε ότι μετά τη σύλληψη θα τον περιέφεραν να χορεύει σαν αρκούδα με ταμπούρλο. Πριν τον εκτελέσουν.

Ο παγκόσμιος εξευτελισμός τον οδήγησε στην αυτοχειρία.

 

Ο Τζον Κένεντι –όνομα σεισμός- παραμένει ο δημοφιλέστερος Ηγέτης των δύο τελευταίων αιώνων. Δολοφονήθηκε άνανδρα στις 22 Νοεμβρίου 1963.

Πέρασαν δεκαετίες και ακόμη η Ανθρωπότητα δεν γνωρίζει ποιοι τον δολοφόνησαν,

 

Η Ανθρωπότητα δεν ξέρει. Την έχουν καταμπερδέξει.

Ορισμένοι άνθρωποι ξέρουν ή δεν ξέρουν;

 

Αυτό το ερώτημα πρέπει κάποτε να απαντηθεί. Από ιστορική ανάγκη.

 

Όπως ανακοινώθηκε δημοσιοποιούνται επίσημα έγγραφα για τον Κένεντι.

Ο αποχαρακτηρισμός του θα δώσει όνομα ή ονόματα; ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ.

 

Απλώς, παίζονται και πάλι πολιτικά παιχνίδια. Αισχρά.

Με το όνομα ενός Ηγέτη που οφείλουν να σέβονται οι νάνοι της σημερινής εξουσίας.

 

Ο αποχαρακτηρισμός απόρρητων κρατικών εγγράφων έχει ενδιαφέρον όταν δεν λογοκρίνεται.

Και σε αυτά που θα δοθούν στη δημοσιότητα, θα λείπουν κρίσιμοι παράγραφοι.

Που ίσως εκεί ΝΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ η αλήθεια της δολοφονίας ενός αυθεντικού πλανητάρχη. Ενός ολόκληρου Έθνους.

 

 

Σύμφωνα με το “Reuters” Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει δηλώσει ακόμα εάν τα εναπομείναντα έγγραφα θα δημοσιευτούν απαλλαγμένα από εμπιστευτικά στοιχεία ή ως έχουν. Το σίγουρο πάντως είναι ότι το τελευταίο διάστημα στην Ουάσινγκτον υπάρχει έντονη παρασκηνιακή δράση σχετικά με τα εν λόγω έγγραφα.

 

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Independent, o Τραμπ δεχόταν το τελευταίο διάστημα έντονες πιέσεις από ιστορικούς και δημοσιογράφους να δώσει το OK για τη δημοσίευση των αρχείων.

 

Από την άλλη μεριά, ο Διευθυντής της CIA Μάικ Πομπέο φέρεται να ασκούσε πίεση προς την αντίθετη κατεύθυνση, προτρέποντας τον Τραμπ να παρατείνει το καθεστώς απορρήτου του φακέλου για μία ακόμη 25ετία.

 

Ο πολιτικός σύμβουλος Ρότζερ Στόουν, ο οποίος ανήκει στον κύκλο εμπιστοσύνης του Ντόναλντ Τραμπ, είπε στον Άλεξ Τζόουνς του Infowars ότι μίλησε απευθείας στον Αμερικανό πρόεδρο, ενθαρρύνοντάς τον να εγκρίνει τον αποχαρακτηρισμό των εγγράφων.

 

«Είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω τηλεφωνικά τα επιχειρήματά μου στον πρόεδρο των ΗΠΑ, εξηγώντας του γιατί πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να αποχαρακτηρίσει τα υπόλοιπα απόρρητα έγγραφα αλλά και τα λογοκριμένα μέρη όσων έχουν ήδη δημοσιευτεί.

 

Μια πολύ αξιόπιστη πηγή του Λευκού Οίκου – όχι ο ίδιος ο πρόεδρος – μου είπε ότι η CIA, ιδίως ο Διευθυντής της υπηρεσίας, Μάικ Πομπέο, ασκεί μεγάλες πιέσεις στον Τραμπ προκειμένου να μη δημοσιοποιήσει τα έγγραφα.

 

Γιατί; Επειδή πιστεύω ότι δείχνουν ότι ο Όσβαλντ (το άτομο που συνελήφθη για τη δολοφονία Κένεντι) είχε εκπαιδευτεί, γαλουχηθεί και τοποθετηθεί στη θέση του από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ», ανέφερε ο Στόουν.

 

Ο κ. Στόουν, ο οποίος έχει γράψει ένα βιβλίο σχετικά με την δολοφονία Κένεντι, διατυπώνοντας την εκτίμηση ότι ο Λίντον Τζόνσον, αντιπρόεδρος του Κένεντι και μετέπειτα πρόεδρος των ΗΠΑ, ήταν αναμεμειγμένος στην συνομωσία για τη δολοφονία του JFK, είπε ότι ο Τραμπ δεν του αποκάλυψε τις προθέσεις του για τα έγγραφα.

 

«Δεν μου ανακοίνωσε την απόφασή του, αλλά ήταν “όλος αφτιά” και άκουσε προσεκτικά τα επιχειρήματά μου. Το περίμενα ότι θα έκανε το σωστό».

Το ενδιαφέρον του Τραμπ για την υπόθεση της δολοφονίας Κένεντι και τις θεωρίες συνομωσίας που την περιβάλλουν είναι πολύ φυσικό, δεδομένου ότι έχει ασχοληθεί ξανά με αυτές και στο παρελθόν.

 

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών το 2016, ο Τραμπ ισχυρίστηκε χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι ο πατέρας του πολιτικού του αντίπαλου, Γερουσιαστή Τεντ Κρουζ συνδεόταν με τον Όσβαλντ. Πρόκειται για έναν ακόμη ισχυρισμό που δεν ανακάλεσε ούτε στοιχειοθέτησε ποτέ.

 

Ιστορικοί που έχουν ασχοληθεί εκτενώς με την υπόθεση εικάζουν ότι υπάρχουν περί τα 3.100 εμπιστευτικά έγγραφα, τα οποία περιέχουν αρκετές άγνωστες στο κοινό πληροφορίες, όπως π.χ. στοιχεία για το διάρκειας έξι ημερών ταξίδι του ‘Οσβαλντ στο Μεξικό, δύο μήνες πριν από τη δολοφονία.

 

Κάποιοι πιστεύουν ότι τα έγγραφα μπορεί να αποδεικνύουν τον βαθμό στον οποίο η CIA γνώριζε τις διασυνδέσεις του πρώην πεζοναύτη με τις κυβερνήσεις της Κούβας και της Σοβιετικής Ένωσης.

 

«Πάντα θεωρούσα το ταξίδι στο Μεξικό το “κρυφό κεφάλαιο” της δολοφονίας. Πολλές θεωρίες “παρακάμπτουν” αυτήν την σημαντική περίοδο», δήλωσε στην Independent o Φίλιπ Σένον, πρώην ρεπόρτερ των New York Times και συγγραφέας ενός βιβλίου για την Επιτροπή Γουόρεν, του σώματος της Γερουσίας που κλήθηκε να διερευνήσει την υπόθεση.

 

«Ο Όσβαλντ συναντιόταν με Σοβιετικούς και Κουβανούς κατασκόπους και η CIA όπως και το FBI τον ακολουθούσαν σε κάθε του βήμα. Μήπως οι δύο υπηρεσίες είχαν αρκετά στοιχεία στη διάθεσή τους ώστε να προβλέψουν ότι υπήρχε απειλή;

 

Αν είχαν αξιοποιήσει τις πληροφορίες που είχαν στη διάθεσή τους, ίσως να η δολοφονία να μην είχε γίνει ποτέ. Υπάρχει περίπτωση να φοβούνται ότι η δημοσιοποίηση των εγγράφων θα αποκαλύψει την ανικανότητα και τα λάθη τους. Ήξεραν ότι ο Όσβαλντ συνιστούσε απειλή αλλά δεν ειδοποίησαν την Ουάσινγκτον», σημειώνει ο Σένον.

 

Αν και υπάρχουν πολλοί που ταυτίζονται με τις θεωρίες του Όσβαλντ σχετικά με «λάθη» των δύο υπηρεσιών, η πλειοψηφία των ιστορικών που έχουν μελετήσει τη δολοφονία Κένεντι δεν πιστεύουν ότι η δημοσιοποίηση θα αποκαλύψει κάτι «συνταρακτικό». «Δεν θα βρεθεί κάποιο συγκλονιστικό στοιχείο.

 

Αν κάποιος νομίζει ότι ξαφνικά θα αποκαλυφθεί ότι υπήρχαν τρεις-τέσσερις ένοπλοι παραταγμένοι στην πλατεία Ντίλι για να σκοτώσουν τον Κένεντι, κάνει μεγάλο λάθος. Ο Όσβαλντ έδρασε μόνος. Η μόνη χρήσιμη και σημαντική συνεισφορά των αρχείων θα είναι αν αποδείξουν ότι η CIA και το FBI έχουν επανειλημμένα συγκαλύψει αποδεικτικά στοιχεία», εξήγησε στο CNN ο Τζέραλντ Πόσνερ, συγγραφέας του βιβλίου «Case Closed: Lee Harvey Oswald and the Assassination of JFK».

 

Σύμφωνα με τον Πόσνερ, οι θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τη συνεργασία της CIA με τη μαφία με στόχο την δολοφονία ενός αρχηγού κράτους είναι αληθείς, ωστόσο ο στόχος ήταν ο Φιντέλ Κάστρο, όχι ο Κένεντι.

 

Ο Κεν Χιους, ερευνητής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, είπε στο CNN ότι τα αρχεία μπορεί να αποκαλύψουν περισσότερα στοιχεία σχετικά με την εμπλοκή των ΗΠΑ στις απόπειρες δολοφονίας του Κάστρο, όπως και στο πραξικόπημα εναντίον του Νγκο Ντινχ Ντιέμ στο Νότιο Βιετνάμ το 1963.

 

«Γι’ αυτούς τους λόγους η δημοσιοποίηση των αρχείων είναι κάτι που περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία και εμείς οι συμβατικοί ιστορικοί, που δεν έχουμε σχέση με θεωρίες συνωμοσίας», είπε ο ερευνητής στο CNN.

 

Ο Τζον Φιτζέραλντ «Τζακ» Κένεντι αποκαλούμενος συχνά και με τα αρχικά του J.F.K., ήταν Αμερικανός πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως ο 35ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, από τον Ιανουάριο του 1961 έως τη δολοφονία του την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου του 1963, στην πλατεία Ντίλι στο Ντάλας του Τέξας.

 

Τα ακριβή περιστατικά της δολοφονίας, που είναι μια από τις πιο πολυσυζητημένες του 20ου αιώνα, παραμένουν ακόμα και σήμερα σε μεγάλο βαθμό άγνωστα.

 

Ο Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ ήταν, σύμφωνα με τέσσερις έρευνες που διεξήγαγε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, υπεύθυνος για τη δολοφονία του Αμερικανού προέδρου. Ανήμερα της δολοφονίας, ο πρώην πεζοναύτης συνελήφθη και κατηγορήθηκε ότι σκότωσε τόσο τον Κένεντι, όσο και τον αστυνομικό Τζ. Ντ. Τίπιτ νωρίτερα.

 

Ο Όσβαλντ αρνήθηκε και τις δύο κατηγορίες. Δύο μέρες αργότερα, ο συλληφθείς δολοφονήθηκε από τον Τζακ Ρούμπι, κατά τη διάρκεια ζωντανής μετάδοσης από την τηλεόραση και ενώ τελούσε υπό κράτηση.

 

 

 

Τον συνέλαβαν αμέσως. Θέλησε, είπε, να εκδικηθεί τον φονιά του προέδρου, αν και υπάρχουν θεωρίες που τοποθετούν τον Τζακ Ρούμπι ως μέλος μεγαλύτερης συνωμοσίας.

 

Ο Τζακ Ρούμπι -μία πραγματικά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα ήταν ιδιοκτήτης νυκτερινών κέντρων στο Ντάλας- πέρασε μία πραγματική δικαστική οδύσσεια. Τον Φεβρουάριο του 1964, καταδικάστηκε από δικαστήριο του Ντάλας στην εσχάτη των ποινών (θανατική ποινή δια της ηλεκτρικής καρέκλας).

 

Αρκετά κιλά βαρύτερος και ντοπαρισμένος με ψυχοφάρμακα, παρουσιάστηκε ξανά, στις 14 Μαρτίου και στη συνέχεια τον Οκτώβριο του 1965, στο δικαστήριο όπου η υπεράσπισή του έθεσε ζήτημα ψυχικής ανισορροπίας. Τον Απρίλιο του 1966 το Εφετείο ακύρωσε ομόφωνα τη θανατική του καταδίκη υποστηρίζοντας ότι “στην πρώτη δίκη δικαζόταν όχι μόνο ο Ρούμπι αλλά και το ίδιο το Ντάλας, με το βάρος της ενοχής για τη δολοφονία του Κένεντι” και επομένως ήταν αναγκαίο να επαναληφθεί η δίκη σε άλλη πόλη ώστε να διασφαλιστεί η αμερόληπτη κρίση του δικαστηρίου.

 

Στις 9 Δεκεμβρίου του 1966 μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Πάρκλαντ του Ντάλας, στο ίδιο που είχαν υποκύψει ο πρόεδρος Κέννεντυ και ο Λη Όσβαλντ, με εκτεταμένο αδενοκαρκίνωμα που και ο ίδιος γνώριζε.

 

Εκεί τελικά και υπέκυψε, σχεδόν ένα μήνα αργότερα, στις 3 Ιανουαρίου του 1967 από πνευμονική εμβολή. Βαρύτατη όμως πλανάται η υποψία ότι η ασθένειά του ήταν στην πραγματικότητα δολοφονία, διότι ο θάνατός του προήλθε, κατά την άποψη αυτή, από ένεση καρκινογόνων κυττάρων που έγινε στον Τζακ Ρούμπι στο κελί του, όπου κρατείτο καταδικασμένος σε θάνατο.

 

Η υποψία αυτή ενισχύθηκε από το γεγονός ότι ο Τζακ Ρούμπι ήταν ο 15ος και σημαντικότερος μάρτυρας στην υπόθεση της δολοφονίας του Τζον Κένεντι, ο οποίος πέθανε με μυστηριώδη ή “φυσιολογικό” τρόπο στη διάρκεια τριών χρόνων.

 

Με το θάνατο του Ρούμπι έκλεισε ένας μακάβριος κύκλος και η Αμερική αλλά και ολόκληρος ο κόσμος έμειναν να αναρωτιούνται τι πελώρια μυστικά πήραν άραγε μαζί τους οι εκτελεστές αυτής της τραγωδίας και ποιοι πραγματικά ήταν οι εγκέφαλοι της δολοφονίας του Αμερικανού προέδρου.

 

Η κοινή γνώμη εξακολουθεί να είναι διχασμένη σχετικά με την ευθύνη του Όσβαλντ, με 7 στους 10 Αμερικανούς να δηλώνουν, το 2003 σε δημοσκόπηση του ABC News, ότι πιστεύουν πως η δολοφονία ήταν αποτέλεσμα συνωμοσίας και όχι η πράξη ενός ανθρώπου. Μερικοί πιστεύουν ότι η ενέργεια του Όσβαλντ αποτελούσε μέρος μεγαλύτερης συνωμοσίας, την οποία συγκάλυψαν κρατικοί φορείς